Kun je je het moment nog herinneren dat het besluit werd genomen om Stichting DAS op te richten? Kun je daar iets meer over vertellen?
Ik herinner me nog dat ik in 2003 bij de Hogeschool Leiden kwam en de plaats van John van der Willik in het clusteroverleg overnam. In de poort van Kleef in Utrecht was dan het overleg van het cluster laboratorium en procestechniek (COLP) en ’s middags was het overleg van Promotie Applied Science (Stichting PAS). Wat ons samenbracht was de afname van studentenaantallen en de promotie van de Applied Science opleidingen. Dat was een belangrijk thema voor ons allemaal. . Maar er was weinig besluitvaardigheid. Ik weet nog dat op een gegeven moment werd gezegd dit we dit echt anders met elkaar moeten oppakken. We hebben geen beleidsplan. We hebben eigenlijk helemaal niets op papier staan. En toen kwam de vraag vanuit Cees van Verseveld en Rob van Linschoten: “Wie wil er met ons meedenken?” Cally Bruschinski (Avans) en ik hebben ons toen bij hen aangesloten. En zo ontstond uit deze twee initiatieven het cluster overleg Applied Science (COAS) en in 2010 werd dit stichting Domein Applied Science (DAS).
Als je kijkt waar DAS nu staat, had je dat verwacht 15 jaar geleden?
De basis van DAS was eigenlijk de terugloop in studentenaantallen. Er was een hele nauwe samenwerking op de promotie, maar dat heeft zich echt helemaal uitgebreid naar allerlei andere thema’s en allerlei andere onderwerpen. Of ik had verwacht dat het zo zou uitpakken dat DAS zo’n domein zou worden? Absoluut niet. Ik had niet verwacht dat er zoveel samenwerking zou komen op zoveel vlakken. Echt heel mooi.
Waar ben je het meest trots op in de periode dat jij voorzitter was van DAS?
Ik vond het zeker een hele eer om voorzitter te zijn van DAS en dan ook nog eens de eerste voorzitter. Ik vond en vind het nog steeds een heel mooi domein. We hebben echt goede resultaten geboekt en binnen het SAC HTNO werden we ook wel vaak als een soort voorbeeld genoemd, zo van, kijk naar hoe dat bij DAS geregeld is. Ik ben trots op de samenwerking en hoe de samenwerking gegroeid is. Ik ben ook trots op de mentaliteit van de collega’s, hoe we met elkaar omgingen. Nooit enige concurrentie gevoeld en er was nooit enige terughoudendheid om materialen of kennis met elkaar te delen.
Waar liggen volgens jou de komende jaren de uitdagingen voor het hbo applied science onderwijs? En hoe zou DAS hier een rol in kunnen spelen?
We krijgen ontzettend veel bezuinigingen voor onze kiezen. Dat geldt ook voor het hbo. Ik denk dat daar een enorme uitdaging ligt en dan is het goed om te blijven samenwerken en om dingen met elkaar te delen. Studenten veranderen, het onderwijs verandert heel erg. Het is belangrijk om het onderwijs passend te houden. Dat blijft ook een uitdaging. En nu heeft DAS inderdaad weer te maken met afnemende studentenaantallen. Dat is weer een soort van situatie 2003. En je weet wat het je op kan leveren als je met elkaar samenwerkt, dus …
Wat hoop je dat DAS in de toekomst nog kan bereiken?
Ik vind dat een heel lastige vraag, want ik vind dat jullie het geweldig doen dus dan denk ik, wat kan er dan nog meer? Wat kan er dan nog beter? Ja, dus dat zou ik echt niet weten. Als ik de DAS nieuwsbrief lees dan denk ik jeetje, wat een onderwerpen waar jullie allemaal mee bezig.
Wat mis je het meeste aan DAS?
De mensen, die mis ik het meest. Die verbinding. Het was niet puur zakelijk, die openheid richting elkaar vond ik altijd wel heel fijn. En natuurlijk de samenwerking met Lisette. Zij was echt een spin in het web. Geregeld had ik mijn ‘Lisette-ochtend’. Ik had dan van alles verzameld en dan liepen we er samen doorheen, heel fijn! Ook de externe gerichtheid van het domein, de contacten met bedrijfsleven, de topsectoren, ja, dat was toch ook heel leuk. Dat zijn dingen die mis ik wel, het bewegen in zo’n groter veld.
Heb je nog een leuke anekdote uit jouw DAS-tijd?
Dat was de hele CROHO discussie. Oh jeetje daar ben ik als voorzitter echt diep ingetrokken. Het ging erom dat er overal opleidingen ontstonden met fancy namen en dat het aantal CROHO nummers echt explodeerde binnen de domeinen. Dus wilden we en moesten we dat terugbrengen.
We moesten eigenlijk naar een brede bachelor Applied Science en alles op een grote hoop schuiven met é n CROHO nummer. En dat was niet echt te doen. De verschillen tussen de opleidingen waren binnen ons domein echt te groot. Ik heb me toen wel heel erg gesteund gevoeld door de discussies met andere collega’s binnen het bestuur. Ja, Dat was echt wel een dingetje. Ik vond het wel mooi dat we een soort stand hebben kunnen houden. Ik geloof wel dat we twee CROHO nummers moesten samenvoegen of iets dergelijks. Dat is me altijd erg bijgebleven.
Wil je verder nog iets kwijt?
Jullie hebben echt een prachtig domein, dat jullie kunnen koesteren Maar ik wil wel kwijt dat zonder goede ondersteuning vanuit het bureau, zoals in mijn tijd met Lisette en Marjolein en met de samenwerking met C3 we dit niet voor elkaar hadden kunnen boksen.